กับเกศสุรางค์ เมื่อเจอหน้ากันต่างฝ่ายต่างรู้สึกคุ้นเคยราวกับเคยอยู่ร่วมกันมา เกศสุรางค์ชวนพุดตานไปบ้าน ทุกคนให้การต้อนรับเธออย่างดี ยกเว้น คุณหญิงจำปา เพราะไม่อยากให้หมื่นมหาฤทธิ์ชอบพอกับพุดตาน แต่อุปสรรคใดก็มิอาจขวางกั้น “พรหม” ที่ “ลิขิต” ให้หมื่นมหาฤทธิ์ 

บทแผ่เมตตาให้ตนเอง(บทนี้ช่วยให้เราแผ่เมตตาให้กับตัวเองเพื่อเพิ่มความสุข ความสงบภายใน และให้จิตใจเข้มแข็ง)อะหัง สุขิโต โหมิขอให้ข้าพเจ้าจงเป็นผู้มีความสุขอะหัง นิททุกโข โหมิขอให้ข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่มีความทุกข์อะหัง อะเวโร โหมิขอให้ข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่มีเวร

---กลอนบอกเลิกในเมื่อเราไม่อาจพบกัน ที่ครึ่งทางและอะไรหลายหลายอย่าง เราก็ไม่อาจปรับเข้าหาเอาอย่